یافته‌های سونوگرافی در فاسیولیاز انسانی

چکیده مقدمه: فاسیولیاز انسانی توسط ترماتودبرگی شکلی بنام فاسیولاهپاتیکا بروز می‌کند و انسان بطور اتفاقی به آن مبتلا می‌شود. به‌نظر می‌رسد بروز این عفونت در جهان رو به افزایش باشد. فاسیولیاز انسانی درتشخیص افتراقی هپاتیت‌های حاد، بدخیمی‌ها و سایر عفونت‌های کبدی قرار می‌گیرد. تشخیص این بیماری براساس یافتن تخم انگل در مدفوع یا ترشح دوازدهه یا بررسی سرولوژی است. پرتونگاری مفیدترین روش اثبات تشخیص و نیز پی‌گیری درمان است. هدف:‌ هدف این مطالعه ارائه نماهای سونوگرافی فاسیولیاز انسانی در کبد در اپیدمی اخیر در شمال ایران است و چون با متاستاز و بدخیمی‌های کبد در تشخیص افتراقی قرار می‌گیرد، سونوگرافی قادر است به تشخیص آن کمک شایانی بنماید. مواد و روش‌ها: از سال 1378 تا 1379، 248 بیمار که به علت دردهای شکمی در ناحیه فوقانی و راست شکم و با ائوزینوفیلی بالا توسط گاستروانترولوژیست‌ها و متخصصان بیماری‌های عفونی ارجاع شده بودند بررسی شدند. دستگاه سونوگرافی از نوع ALOKA 288 با پروب5/3 مگاهرتز بود و محل انجام مطالعه کلینیک خصوصی سونوگرافی و نوع مطالعه توصیفی بود. سونوگرافی در تشخیص فاز کبدی بیماری و افتراق آن کمک کننده‌است. داده‌ها پس از جمع‌آوری جهت پردازش به نرم افزارSPSS.10 سپرده شد. آزمون آماری مورد استفاده Chi-Square بود. P کمتر از05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: 78 نفر(5/31%) مذکر و 170 نفر (5/68%) مؤنث بودند. اکثر آنها 40-20 ساله بودند. 2/45% آسیب در پارانشیم کبد داشتند. به‌ترتیب 3/7% ، 7/13% و 8/4% بیماران ابتلای مجاری صفراوی، کیسه صفرا و ابتلای همزمان کبد و مجاری صفراوی داشتند و در 29% بیماران هیچ یافته غیرعادی در سونوگرافی دیده نشد. شایع‌ترین محل آسیب کبد، سگمان خلفی لوب راست بود. بین محل درگیری و سن و جنس بیماران تفاوت آماری معنی‌دار بدست نیامد. نتیجه‌گیری: اولتراسونوگرافی می‌تواند نقش مهمی‌در تشخیص، پی‌گیری و درمان فاسیولیاز انسانی داشته باشد.